نقش تعدیل کننده صفت شخصیتی وجدانی بودن در رابطه بین فرسودگی عاطفی و عملکرد شغلی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل­کننده صفت شخصیتی وجدانی­بودن در رابطه بین فرسودگی عاطفی و عملکرد شغلی (عملکرد تکلیفی، رفتار مدنی سازمانی معطوف به فرد و رفتار مدنی سازمانی معطوف به سازمان) بود. شرکت کنندگان این پژوهش 400 نفر از دبیران دبیرستان­های استان خوزستان (260 مرد و 140 زن) بودند که به روش تصادفی چندمرحله­ای نسبی انتخاب شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها شامل پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ (mbi)، پرسشنامه پنج عاملی نئو ((neo-ffi) و مقیاس عملکرد شغلی (jps) بود. داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که فرسودگی عاطفی رابطه منفی و معنی­داری با عملکرد شغلی (عملکرد تکلیفی، رفتار مدنی سازمانی معطوف به فرد و رفتار مدنی سازمانی معطوف به سازمان) دارد، و یافته های تحلیل رگرسیون تعدیلی، نقش تعدیل­گر صفت شخصیتی وجدانی بودن را در این روابط مورد تأیید قرار دادند. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که فرسودگی عاطفی عامل مهمی در کاهش سطح عملکرد شغلی دبیران است و این رابطه در دبیرانی که در صفت وجدانی بودن پایین ترند، نیرومندتر است.